จากการล่องเรือในทะเลหลวงไปจนถึงความทุกข์ยากของ Mortdecai นี่คือภาพยนตร์ของ Johnny Depp ที่ได้รับการจัดอันดับจากแย่ที่สุดไปหาดีที่สุด
จอห์นนี่เดปป์ มีอาชีพการงานที่ยาวนานและหลากหลายทั้งขึ้น ๆ ลง ๆ ฮิตและพลาด แต่ภาพยนตร์ของเขาจัดลำดับจากแย่ที่สุดไปหาดีที่สุดได้อย่างไร? เริ่มต้นอาชีพการเป็นนักเต้นหัวใจวัยรุ่นในภาพยนตร์อย่าง ฝันร้ายบนถนนเอล์ม และรายการทีวียอดฮิต 21 Jump Street เดปป์จบการศึกษาบทบาทนำอย่างรวดเร็ว ในที่สุดก็ส่งเสริมความสัมพันธ์กับผู้กำกับทิม เบอร์ตัน
กับเบอร์ตันเองที่เขาพัฒนาบุคลิกของดาราภาพยนตร์ที่จะกลายเป็นตัวตนของเขาที่ไม่เหมือนใคร ผสมผสานระหว่างความแปลกประหลาดและจิตวิญญาณที่ลึกซึ้ง การปรากฏตัวที่แปลกประหลาดนี้จะฉายแววในภาพยนตร์เช่น Edward Scissorhands และ กิลเบิร์ตองุ่นกินอะไร นำไปสู่การพลิกผันอันเป็นสัญลักษณ์ทันทีของเขาในฐานะกัปตันแจ็ค สแปร์โรว์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ปัจจุบันเขาพัวพันกับการโต้เถียง หลุดจากบทบาทตัวร้ายหลักใน Warner Bros' สัตว์มหัศจรรย์ แฟรนไชส์
เลื่อนต่อไปเพื่ออ่านต่อ คลิกปุ่มด้านล่างเพื่อเริ่มบทความนี้ในมุมมองด่วน
แม้ว่าโอกาสในการแสดงในอนาคตของเขาจะดูเลวร้ายในตอนนี้ แต่ผลงานการถ่ายทำของเดปป์ยังคงเป็นคอลเล็กชั่นที่หลากหลายและหลากหลาย เต็มไปด้วยคนนอกที่อ้างว้าง แก๊งอันธพาลหน้าบึ้ง และการแต่งหน้าสีขาว หมายเหตุสำหรับผู้สำเร็จ มินามาตะ ไม่ได้ถูกรวมไว้เนื่องจากขณะนี้มีเฉพาะในโรงภาพยนตร์ที่ไม่มีการประกาศตัวเลือกการสตรีม ยังขาด เมืองแห่งการโกหก ซึ่งเนื่องจากคดีถูกดึงออกจากวันวางจำหน่ายปี 2018 โดยไม่มีการประกาศเปลี่ยน ที่กล่าวว่านี่คือภาพยนตร์หลักของ Johnny Depp ที่จัดอันดับจากแย่ที่สุดไปหาดีที่สุด
50. มอร์ตเดไค
ผิดจากความคิดไปสู่การปฏิบัติ Mortdecai เป็นภาพยนตร์ที่ไม่ตลกที่ทรมานที่สุดเรื่องหนึ่งที่ใครๆ ก็นั่งดูได้ ภาพยนตร์แอ็คชั่นคอมเมดี้ที่ปราศจากความตื่นเต้นหรือหัวเราะ เวส แอนเดอร์สัน-อยากเป็นนักแสดงคนนี้เป็นจุดต่ำสุดในอาชีพนักแสดง
49. โลนเรนเจอร์
จอห์นนี่ เดปป์ รับบทเป็น Tonto เพื่อนสนิทชาวอเมริกันพื้นเมืองของ Lone Ranger เป็นงานแคสติ้งที่ให้ความรู้สึกหูหนวกมากขึ้นทุกชั่วโมง แม้จะเป็นเช่นนั้น การอัปเดต 2013 นี้จาก โจรสลัด ผู้กำกับกอร์ เวอร์บินสกี้ และนักแสดงร่วม อาร์มี แฮมเมอร์ เป็นผลงานการสร้างภาพยนตร์บล็อกบัสเตอร์ที่ค่อนข้างท่องจำและไม่ได้รับแรงบันดาลใจ
48. รีสอร์ทส่วนตัว
ภาพยนตร์เรื่องที่ 2 ของเดปป์เป็นภาพยนตร์ตลกทางเพศเกี่ยวกับเด็กชายสองคนในไมอามีที่เดินด้อม ๆ มองๆ หาผู้หญิงเมื่อพวกเขาพบกับการปล้นอัญมณี เป็นภาพยนตร์ที่ห่วยแตกและขาดเสียงหัวเราะอย่างเหลือเชื่อ ซึ่งให้การมองข้ามจุดพลิกผันของอาชีพนักแสดงที่อาจได้รับสิ่งที่ไม่น่าสนใจมากขึ้น
47. นักท่องเที่ยว
ยังคงเป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่แปลกประหลาดที่สุดที่สามารถอ้างสถานะ 'ผู้ได้รับการเสนอชื่อชิงรางวัลลูกโลกทองคำหลายคน' ซิซซ์เล่อร์ที่แทบลุกเป็นไฟนี้เป็นกลอุบายที่เปลี่ยนดาราหนังที่มีเสน่ห์ที่สุดสองคนในสมัยนั้นให้กลายเป็นคู่รักบนจอที่ไม่มีเคมีเข้ากัน พล็อตเรื่องพยายามที่จะเป็นเกมของแมวและเมาส์ของฮิตช์ค็อก อย่างไรก็ตาม การขาดความระแวดระวังโดยรวมหรือความเร่งรีบทำให้หนังทั้งเรื่องเป็นการออกกำลังกายธรรมดาๆ ในการดูผู้คนที่น่าดึงดูดใจในสภาพแวดล้อมที่สวยงามและอื่น ๆ
46. เชอร์ล็อก โนมส์
เชอร์ล็อก โนมส์ เป็นปี 2018 ที่ติดตามถึง โนมิโอกับจูเลียต . อย่างที่ใครๆ ก็จินตนาการได้ มันคือ เรื่องของของเล่น - บิดเบี้ยวตัวละครในวรรณกรรมแทนที่จะเป็นของเล่น ตัวเอกคือพวกโนมส์ในสวน ในเรื่องนี้ เดปป์ได้พากย์เสียงเชอร์ล็อก โฮล์มส์เวอร์ชันรูปปั้นเพื่อไขคดีคนหาย สิ่งนี้มุ่งเป้าไปที่เด็ก ๆ โดยไม่มีเสน่ห์ข้ามรุ่นมากนัก มีสีสัน แต่ซ้ำซาก ไม่มีใครยกย่องสิ่งนี้ว่าเป็นแอนิเมชั่นคลาสสิก
45. อลิซมองทะลุกระจก
การเดินทางครั้งแรกของ Johnny Depp สู่ Wonderland เป็นเรื่องที่ยุ่งเหยิงและน่าเบื่อหน่ายซึ่งกำกับโดยทิมเบอร์ตัน ภาคต่อนี้ทำให้รูปลักษณ์ดั้งเดิมดูเชี่ยวชาญโดยการเปรียบเทียบ การเปลี่ยนเบอร์ตันเป็นเจมส์ โบบิน การระบายสีทีละตัวเลขนี้ต่อจากรีเมคฉบับคนแสดงที่นำร่องอัตโนมัติพร้อมลักษณะทั่วไปของเดปป์และเฮเลนา บอนแฮม คาร์เตอร์ ลำดับวิชวลเอฟเฟกต์ที่ดูธรรมดา และดูเหมือนได้รับการตรวจสอบแล้ว มีอา วาซิโควสกา รับบทเป็น อลิซ
44. ชายผู้ร้องไห้
ละครเรื่องนี้เกี่ยวกับเด็กสาวชาวยิวชาวรัสเซียในปี 1927 ที่หลบหนีไปอังกฤษและพบกับนักขี่ม้าที่หล่อเหลาซึ่งเสี่ยงที่จะล้อเลียนตนเองอย่างอันตราย ด้วยพล็อตเรื่องสบู่ ตัวละครแบนๆ และบทสนทนาทำด้วยไม้ แม้แต่ Christina Ricci และ Johnny Depp ก็ไม่สามารถกอบกู้ภาพยนตร์เรื่องนี้จากตัวมันเองได้
43. ภรรยานักบินอวกาศ
เดปป์และชาร์ลิซ เธอรอนแสดงผลงานได้ดีในบ็อกซ์ออฟฟิศบอมบ์นี้ อย่างไรก็ตาม เรื่องราวของนักบินอวกาศที่กลับมาจากอวกาศ มนุษย์ที่เปลี่ยนไปนั้นได้รับการทำทั้งก่อนและหลังอย่างไม่ต้องสงสัยด้วยผลลัพธ์ที่น่าสนใจและน่าดึงดูดกว่ามาก คำขวัญที่ไพเราะและน่าเบื่อนี้ไม่เคยหยุดนิ่งแม้แต่น้อย
42. อลิซในแดนมหัศจรรย์
หากใครกำลังมองหาจุดที่ 'ฉันเล่นเป็นคนประหลาดหน้าซีด' ของ Johnny Depp ข้ามไปสู่ความเบื่อหน่ายโดยสิ้นเชิง Futterwacken-ing ของเขาจะเปลี่ยนเป็น Mad Hatter อย่างแน่นอน Exhibit A. ในขณะที่ความคาดหวังของ Burton จะรับบทคลาสสิกเหนือจริงของ Lewis Carroll ที่ ตอนแรกดูเหมือนจะยั่วเย้า ผลลัพธ์ที่ได้ก็สละเสน่ห์ของข้อความต้นฉบับไปสำหรับการเล่าเรื่อง 'ผู้ถูกเลือก' ที่ใช้ CGI ในขณะที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ประสบความสำเร็จอย่างมากในบ็อกซ์ออฟฟิศ แต่สุดท้ายก็คว้ารางวัลออสการ์จากงานออกแบบเครื่องแต่งกายและการผลิต ซึ่งส่วนใหญ่เป็นการร่วมงานกันระหว่างเบอร์ตัน-เดปป์ที่ลงตัวที่สุด
41. วิชชา
Wally Pfister ผู้กำกับภาพแห่ง อัศวินดำ และ การเริ่มต้น , ลองใช้มือของเขาในการกำกับภาพยนตร์ไซไฟปี 2014 เรื่องนี้เกี่ยวกับอัจฉริยะที่มีจิตสำนึกถูกอัปโหลดไปยังอินเทอร์เน็ต มันเป็นภาพยนตร์ที่ดูดี แต่ความลึกซึ้งทางปัญญานั้นค่อนข้างตื้น และความพยายามใดๆ ในการสร้างความใกล้ชิดทางอารมณ์นั้นถูกขัดขวางโดยตัวละครที่ร่างบางและการแสดงทั่วไป โดยรวมแล้วมันไม่ถึงเป้าหมายที่มียศ
40. สัตว์มหัศจรรย์: อาชญากรรมของกรินเดลวัลด์
ดูครั้งสุดท้ายให้นาน เพราะกรินเดลวัลด์จะไม่ทนกับหน้าของจอห์นนี่ เดปป์อีกต่อไป ปรากฏในช่วงสั้น ๆ ในตอนท้ายของภาคแรกของซีรีส์นี้ พ่อมดจอมวายร้ายของเดปป์เข้ามาสู่อำนาจเผด็จการอย่างเต็มที่ในภาคต่อนี้ การประชดประชันคือเขาและจูด ลอว์อาจเป็นส่วนที่ดีที่สุดของภาพยนตร์ที่รกอย่างน่าหงุดหงิดและเข้าใจยากจนกลายเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่เวทมนตร์ไป
39. Pirates of the Caribbean: Dead Men Tell No Tales
ข่าวดีก็คือ กัปตันแจ็คสแปร์โรว์มากกว่า ข่าวร้าย? ทั้งหมดนี้เริ่มเหนื่อยเล็กน้อยแม้จะใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของไตรภาคดั้งเดิม ภาคที่ห้าปลด Javier Bardem ให้กลายเป็นตัวร้ายที่เหมือนเพรียงอีกคนหนึ่งพร้อมกับกองทัพโจรสลัดที่ตายแล้วอีกคนหนึ่ง แม้จะมีการสุ่มรับจี้ของ Paul McCartney แต่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่า Johnny Depp เป็นคนสุดท้ายในงานปาร์ตี้ที่จบลงไปนานแล้ว
38. Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides
งวดที่สี่นี้เห็นบังเหียนที่ส่งมาจากกอร์ เวอร์บินสกี้ถึง ชิคาโก ผู้กำกับร็อบ มาร์แชล มันรกและมีเสียงดังน้อยกว่ารุ่นก่อน ณ จุดสิ้นสุดของโลก แต่ในกระบวนการนี้ น่าเบื่อกว่ามาก โดยแทบไม่มีเดปป์อยู่เลย แผนการที่ตัดไม้ที่แลกเปลี่ยนใน Keira Knightley และ Orlando Bloom สำหรับความรักของนางเงือกที่ปรุงไม่สุกไม่ได้ช่วยอะไร
37. ประตูที่เก้า
กว่า 30 ปีมาแล้ว ลูกโรสแมรี่ , Roman Polanski กลับมาที่เรื่องของซาตานอีกครั้งด้วยเครื่องทำความเย็นที่นำโดย Depp มันเป็นการแสดงทั่วไปของสไตล์ผู้กำกับและการแต่งตัวสวยของภาพ แต่ความกลัวก็มีจำกัด และเดปป์ก็เหลือแค่ตัวละครตัวเดียว ผู้ชมที่ให้อภัยมากขึ้นอาจทำให้ผ่านฉากแรกและฉากที่สองที่รู้สึกทึ่งได้ แต่ในที่สุดภาพยนตร์เรื่องนี้ก็ต้องปิดฉากลงด้วยจุดไคลแม็กซ์ที่เกือบจะกลายเป็นเรื่องน่าหัวเราะ
36. The Libertine
ที่จริงแล้ว Johnny Depp นั้นค่อนข้างตื่นตาตื่นใจในฐานะเอิร์ลแห่งโรเชสเตอร์ในการแสดงที่โอบล้อมวงก้นหอยของชีวิตที่ใช้ไปกับการมึนเมาอย่างเต็มที่ น่าเสียดายที่ฟิล์มรอบๆ ไม่สามารถถือเทียนได้ บางครั้งก็สว่างจนแทบมองไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นในเฟรม เท่าที่ละครย้อนยุคเรื่องนี้จะจบลงเล็กน้อย
35. เจ้าสาวศพ
ภาคต่อจิตวิญญาณ 12 ปีต่อมาของ Burton to ฝันร้ายก่อนวันคริสต์มาส ขาดทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้มีเสน่ห์อย่างเด่นชัด การแสดงเสียงร้องของเดปป์รู้สึกเหมือนถูกโยนทิ้งไปอย่างสิ้นเชิง เช่นเดียวกับนักแสดงคนอื่นๆ เพลงของแดนนี่ เอลฟ์แมนและอนิเมชั่นใบหน้าแทบไร้อารมณ์ทำให้ภาพยนตร์ซึ่งในขณะนั้นได้รับคำชมเชย ยังคงยืนหยัดอย่างไม่ยกโทษต่อการรับชมครั้งที่สอง
34. นิคแห่งกาลเวลา
การจับคู่หน้าจอของ Johnny Depp และ Christopher Walken ดูเหมือนจะเป็นช่วงเวลาที่ดี และโอกาสที่ Depp จะเล่นเป็นฮีโร่แอคชั่นที่มีเวลา 75 นาทีในการสังหารผู้ว่าการ L.A. นั้นเป็นเรื่องที่น่าสนใจอย่างยิ่ง ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้ทำให้ผิดหวังเลย เป็นหนังแอ็คชั่นระทึกขวัญยุค 90 ที่ค่อนข้างท่องจำกับพล็อตเรื่องบ้าๆ บอ ๆ แต่มีจังหวะที่มั่นคง อย่างไรก็ตาม ด้วยนักแสดงที่มีเอกลักษณ์และแปลกประหลาดอย่างเดปป์และวอล์คเกน เรื่องนี้อดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
33. Pirates of the Caribbean: ณ จุดจบของโลก
หลังจากความรู้สึกเซอร์ไพรส์ของต้นฉบับและภาคต่อที่ทำให้ตำนานเล่าขานลึกซึ้งขึ้น แต่ยังคงไว้ซึ่งการลอยตัวของรุ่นก่อนเป็นส่วนใหญ่ รายการที่สามใน โจรสลัด แฟรนไชส์ทำให้ตัวเลือกที่แปลกประหลาดในการทำให้ผู้ชมจมอยู่กับความยุ่งเหยิงของตัวละครข้างเคียง โครงเรื่องย่อย และฉากต่างๆ เป็นเวลาเกือบสามชั่วโมง อุทธรณ์หลักของมันคือการสลับฉากของ Lynchian กับ Depps ปูและถั่วลิสงหลายตัว
32. รัมไดอารี่
นอกเหนือจากบริบทที่เลวร้ายของการเป็นภาพยนตร์ที่เดปป์และแอมเบอร์ เฮิร์ดได้พบกัน บทกลอนของฮันเตอร์ เอส. ทอมป์สันนี้ถือเป็นข้อเสนอที่ค่อนข้างหวาน ภาคต่อทางจิตวิญญาณของ ความกลัวและความชิงชังในลาสเวกัส , รัมไดอารี่ หลีกเลี่ยง Gilliam-isms ที่เหนือจริงของภาพยนตร์เรื่องนี้เพื่อความรู้สึกที่สงวนไว้มากขึ้นอย่างรวดเร็ว ผลลัพธ์ที่ได้คือภาพยนตร์ที่ลืมไม่ลงโดยเนื้อแท้ แต่ก็ยังห่างไกลจากผลงานที่แย่ที่สุดของนักแสดง
31. จากนรก
สร้างจากนิยายภาพก่อนที่หนังการ์ตูนจะกลายเป็น เข้มงวด , จากนรก เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับตำนานแจ็คเดอะริปเปอร์ เดปป์รับบทเฟร็ด แอบเบอร์ไลน์นักสืบสก็อตแลนด์ยาร์ดในการแสดงอันน่ายินดีที่บอกล่วงหน้าอย่างอ่อนโยนถึงความกระฉับกระเฉงที่เขาได้รับเมื่อสองปีต่อมาในฐานะกัปตันแจ็คสแปร์โรว์ ไม่ใช่ภาพยนตร์ที่น่ากลัวโดยเฉพาะ แต่มีความฉลาดที่เดือดพล่านภายใต้ขั้นตอนที่น่าสยดสยองซึ่งทำให้ค่าโดยสารเที่ยงคืนเป็นไปอย่างมั่นคง
30. มวลดำ
ละครอาชญากรรมปี 2015 นี้ได้รับการขนานนามว่าเป็นการกลับมาเล่นของนักแสดงออสการ์อย่างแน่นอน แต่ก็มีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการสร้างเส้นทางของตัวเองในการที่เขาเหยียบย่ำประเภทนักเลงบ่อยๆ การแสดงของเดปป์ไม่ได้แย่ แต่การแต่งหน้าด้วยผมบางของเขาดูหม่นหมองราวกับภาพล้อเลียน ภายใต้กลอุบายที่เพิ่มเข้ามา มีบางสิ่งที่น่าสนใจเกิดขึ้น ถือเป็นหนึ่งในการแสดงที่ทุ่มเทและทุ่มเทที่สุดของเขาในช่วงสุดท้ายของอาชีพค้าแข้งของเขา
29. เป่า
เป่า ต้องการอย่างยิ่งที่จะเป็นเรื่องราวที่ขึ้น ๆ ลง ๆ อย่าง GoodFellas หรือ Boogie Nights . เดปป์อยู่ในฟอร์มที่ดีในฐานะจอร์จ จุง ดาราฟุตบอลระดับไฮสคูลที่กลายมาเป็นผู้นำเข้าโคเคนรอบปฐมทัศน์ และช่วงเริ่มต้นของภาพยนตร์เรื่องนี้เกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นของเขานั้นสนุกพอสมควร อนิจจา เมื่อการล่มสลายที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เข้ามา ภาพยนตร์เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องซาบซึ้งใจ จนในที่สุดก็เผยให้เห็นว่า เป่า ไม่มีอะไรใหม่มากที่จะพูด
28. ชาร์ลีกับโรงงานช็อกโกแลต
30 นาทีแรกของภาพยนตร์คลาสสิกปี 1971 ที่สร้างข้อขัดแย้งของทิม เบอร์ตันนั้นเต็มไปด้วยมุขตลกที่เฉียบแหลมและความทะลึ่งของดาห์เลียนที่ใครๆ ก็คิดว่าเขาจากไปแล้วและสร้างภาพยนตร์ที่เหนือกว่าต้นฉบับ อนิจจา ทุกอย่างต้องหยุดชะงักเมื่อแก๊งค์ก้าวเข้ามาในโรงงาน จอห์นนี่ เดปป์สมควรได้รับเครดิตอย่างแน่นอนว่าไม่เลียนแบบการแสดงอันยอดเยี่ยมของยีน ไวล์เดอร์ในบทวิลลี่ วองก้า แต่ตัวเลือกที่น่าสนใจทางปัญญาของเขาในการเล่นช็อกโกแลตที่น่าทึ่งในฐานะผู้ชายที่โตแล้วซึ่งอยู่ในสถานะการพัฒนาที่ถูกจับกุมนั้นส่วนใหญ่ดูเหมือนจะไม่ตลกอย่างน่ารังเกียจ มันอาจจะเริ่มต้นอย่างแข็งแกร่ง แต่มันก็จบลงด้วยอะไรนอกจากตั๋วทองคำ
27. ฆาตกรรมบนรถด่วนตะวันออก
การอัปเดตเรื่องราวของ Agatha Christie ในปี 2560 ของ Kenneth Branagh ไม่ตรงกับความสนุกของต้นฉบับ Sidney Lumet แต่ Depp เป็นหนึ่งในส่วนที่น่าจับตามองมากขึ้น Branagh เองก็แสดงละครยักษ์ด้วยหนวดขนาดยักษ์เท่า ๆ กันในฐานะนักสืบ Hercule Poirot นักแสดงคนอื่นๆ ซึ่งรวมถึง Michelle Pfeiffer, Penelope Cruz และ Judi Dench ต่างก็ไม่พลาด แต่ Depp วาดภาพในเฉดสีที่เหมาะสมสำหรับ Edward Ratchett อันธพาล
26. เข้าไปในป่า
การปรับหน้าจอของจูนเนอร์ Stephen Sondheim ที่รอคอยมาอย่างยาวนานนี้แทบจะเรียกได้ว่าที่สุดของ Rob Marshall เลยก็ว่าได้ แม้ว่ามันจะประสบปัญหาโดยการทำให้ฉากที่สองที่มืดมิดของเนื้อหาต้นทางอ่อนลง แต่ก็มีการแสดงที่แข็งแกร่งมากมาย รวมถึงเทิร์นของเดปป์ที่ประเมินต่ำเกินไปในฐานะหมาป่าตัวโต เสียงร้องที่ไพเราะของเขาเข้ากันได้ดีกับ 'Hello, Little Girl' ที่ร่าเริง แม้ว่าชุดของเขาจะดูมีสไตล์เข้ากับภาพยนตร์โดยรอบก็ตาม
25. ก่อนตกกลางคืน
ภาพชีวิตและงานเขียนของ Reinaldo Arenas นักเขียนชาวคิวบาที่ถ่ายทอดออกมาได้อย่างสวยงามและงดงาม ก่อนคืนน้ำตก เป็นการแสดงที่ยอดเยี่ยมสำหรับ ไม่มีที่อยู่สำหรับชายแก่ ฮาเวียร์ บาร์เด็ม. การแสดงฝาแฝดของเดปป์ในฐานะบอน บอนผู้ฉูดฉาดและผู้คุมเรือนจำที่มีนิสัยทารุณเมื่อเกิดตัณหาอาจดูเหมือนเป็นปัญหาเล็กน้อยในทุกวันนี้ อย่างไรก็ตาม นักแสดงใช้เวลา 5 นาทีในการแสดงให้เกิดประโยชน์สูงสุด โดยเพิ่มรสชาติอันโดดเด่นให้กับภาพยนตร์อันน่าทึ่งของจูเลียน ชนาเบล
24. ช็อคโกแลต
ช็อคโกแลต เป็นผู้ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์หลายคนที่อาจมีผู้ชมกลอกตาในทุกวันนี้ แต่มันเบาและเป็นฟองเพียงพอด้วยการแสดงที่ดึงดูดใจโดยทั่วไปจาก Juliette Binoche ชื่อเรื่องมีความเหมาะสม เนื่องจากมีบางสิ่งที่เกือบจะเหมือนของหวานเกี่ยวกับสไตล์ที่สง่างามของภาพยนตร์เรื่องนี้และความโรแมนติกแบบสมัยก่อน มันดำเนินไปอย่างราบรื่น แต่อาจทำให้ใครๆ ก็สงสัยว่าในที่สุดมันก็ไม่ได้น่าผิดหวังสักหน่อย
23. หน้าต่างลับ
หลังเดปป์ โจรสลัดของแคริบเบียน การกลับมา ดูเหมือนไม่มีอะไรสนุกไปกว่าการไปดูหนังและเห็นจอห์นนี่ เดปป์มีนิสัยใจคอ หน้าต่างลับ เป็นการต่อรองราคาอย่างแน่นอน - bin Stephen King แต่การแสดงที่คลี่คลายอย่างรวดเร็วของนักแสดงยังคงสนุกมาก
22. เงามืด
ตามเวลา เงาดำ การทำงานร่วมกันของ Burton-Depp เกือบจะกลายเป็นเรื่องล้อเลียนของตัวเอง เดปป์จะแต่งหน้าเค้กสีขาวอีกเล็กน้อย และเบอร์ตันก็จะคัดลอกภาพยนตร์ต้นฉบับของเขาต่อไปอย่างไม่รู้จบ โดยผลตอบแทนที่ลดลงอย่างรวดเร็ว เป็นเรื่องน่าประหลาดใจเล็กน้อยที่จริง ๆ แล้วนี่เป็นหนึ่งในข้อเสนอที่ดีที่สุดของพวกเขาในรอบหลายปี โดยเดปป์แสดงการแสดงที่ตลกอย่างน่าอัศจรรย์ และเบอร์ตันก็สนุกสนานไปกับอารมณ์ขันที่เบี่ยงเบนความสนใจซึ่งทำให้งานแรกของเขามีส่วนร่วมอย่างมาก
21. กาลครั้งหนึ่งในเม็กซิโก
สปาเก็ตตี้ตะวันตกที่ไร้สาระและไร้สาระของ Robert Rodriguez เป็นเรื่องสนุกที่ดี รับสัญญาณจากอนาคตของเขา Grindhous คือ ผู้ร่วมงานกัน เควนติน ทารันติโน ภาพยนตร์เรื่องนี้ละทิ้งพล็อตเรื่องอย่างมีความสุข และยอมรับการสืบทอดอย่างดุเดือดของความรุนแรงที่เหนือชั้นซึ่งเน้นย้ำด้วยการดีดกีตาร์มากมาย มันค่อนข้างสนุกแม้ว่าจะเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่เดปป์ก็ขโมยการแสดงทั้งหมดอย่างไม่ต้องสงสัยด้วยการแสดงที่ไร้สาระอย่างบ้าคลั่งในฐานะซีไอเออันธพาล ตัวแทนในเม็กซิโก
20. จินตนาการของ Dr. Parnassus
หลังการเสียชีวิตของฮีธ เลดเจอร์ บทบาทสุดท้ายของเขาในภาพยนตร์แฟนตาซีปี 2009 ของเทอร์รี กิลเลียมได้เกิดขึ้นใหม่เป็นชุดของการเปลี่ยนแปลงระหว่างจูด ลอว์, คอลิน ฟาร์เรลล์ และตัวเดปป์เอง หลังจากความล้มเหลวที่น่าผิดหวังมากมาย กิลเลียมก็เข้ามาใกล้เพื่อหวนรำลึกถึงความมหัศจรรย์ของผลงานชิ้นเอกในยุคแรกๆ ของเขา บราซิล และ โจรเวลา. แม้ว่าจะไม่ใช่ผลงานระดับแนวหน้าในผลงานของผู้กำกับ แต่ภาพจริงในจินตนาการนั้นได้รับการเน้นย้ำด้วยความทรงจำที่มืดมนถึงพรสวรรค์ที่ปฏิเสธไม่ได้ของ Ledger
19. ช่วง
เดปป์พากย์เสียงเป็นตัวละครหลักในผู้ชนะรางวัลออสการ์สาขาภาพยนตร์แอนิเมชั่นยอดเยี่ยม เรื่องราวอายุใกล้เข้ามาเกี่ยวกับกิ้งก่าที่รับหน้าที่นายอำเภอเมือง ความแปลกประหลาดที่มักถูกลืมนี้ยังมีการแสดงเสียงร้องโดย Isla Fisher และ Abigail Breslin เป็นเซอร์ไพรส์ที่แปลกประหลาดอย่างน่าพิศวงของภาพยนตร์ โดยมีการกล่าวถึงแนวเพลงตะวันตกมากมายและสไตล์แอนิเมชั่นที่มีรายละเอียดสูงซึ่งไม่เหมือนกับเรื่องอื่นๆ ที่มีอยู่
18. แอริโซนาดรีม
จอห์นนี่ เดปป์แสดงประกบ Faye Dunaway ในภาพยนตร์ที่มีเสน่ห์แปลกประหลาดเกี่ยวกับชายหนุ่มที่ชื่อแอ็กเซล ผู้ซึ่งคบหาสมาคมกับหญิงชราผู้แปลกประหลาดและลูกติดของเธอ ภาพยนตร์เรื่องนี้คาดเดาไม่ได้อย่างละเอียดถี่ถ้วนและไร้สาระอย่างน่าอัศจรรย์ ภาพยนตร์เรื่องนี้พบว่าผู้กำกับที่เกิดในบอสเนีย Emir Kusturica มุ่งเน้นไปที่อเมริกาด้วยผลลัพธ์ที่เหนือจริง เป็นภาพยนตร์เรื่องแรกที่ยืนยันว่าเดปป์เป็นหนึ่งในนักเต้นหัวใจที่อ่อนโยนที่สุดในโรงภาพยนตร์
17. ดอน ฮวน เดมาร์โก
หนังตลกที่ตลกขบขันนี้เป็นที่ยอมรับเพียงเล็กน้อย แต่ก็ได้รับการสนับสนุนอย่างมากจากผลงานของเดปป์ อัจฉริยะเล็กน้อยผสมผสานความเซ็กซี่ของเขาและความโง่เขลาโดยเนื้อแท้ Don Juan DeMarco De เห็นเขาเล่นเป็นคนเพ้อฝันที่เชื่อว่าเขาเป็นคนรักที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก ถึงตาของมาร์ลอน แบรนโดที่จิตแพทย์รู้สึกว่าถูกตรวจ แต่เดปป์ก็มุ่งมั่นอย่างน่ายินดีเสมอ
16. Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest
งวดที่ 2 ที่ขยายใหญ่ขึ้นนี้ถือเป็นชัยชนะของเดปป์ ลูนีย์ทูนส์ การแสดงตลกของตัวละครเพิ่มขึ้นถึง 11 และนักแสดงเห็นได้ชัดว่ามีลูกบอลทบทวนตัวละครที่ตอนนี้ตั้งชื่อเป็นไอคอนภาพยนตร์ ตำนานรอบข้างบางเรื่องกลายเป็นเรื่องน่าหนักใจและความยาวป่องนั้นน่าสงสัย แต่ภาคต่อนี้ยังมีคลื่นยักษ์จากฉากแอ็คชั่นจินตนาการอันล้ำค่าและ Bill Nighy เป็น Davy Jones ซึ่งเป็นหนึ่งในการแสดงที่ดีที่สุดโดยตัวละคร CGI ด้านนี้ของกอลลัม .
15. ฝันร้ายบนถนนเอล์ม
สิ่งที่เริ่มต้นทั้งหมดอาจปล่อยให้จอห์นนี่วัยรุ่นในขณะนั้นนั่งเล่นอยู่ในเสื้อครอปท็อปก่อนที่จะดูดเขาลงบนเตียงและพ่นคลื่นสึนามิเป็นเลือด แต่ก็ยังเป็นโรงหนังที่เป็นสัญลักษณ์ของภาพยนตร์ซึ่งเต็มไปด้วยความคิดสร้างสรรค์ ผลกระทบและอารมณ์ขันที่ชั่วร้าย น่ากลัว น่ารำคาญ และตลกดี นี่คือ Wes Craven ที่ดีที่สุดของเขา
14. หมวด
ผู้ชนะภาพยนตร์ยอดเยี่ยมเพียงคนเดียวในรายการ หมวด เป็นภาพยนตร์ฮอลลีวูดเรื่องแรกที่เขียนและกำกับโดยทหารผ่านศึกชาวเวียดนาม แม้ว่าเดปป์จะมีบทบาทเพียงเล็กน้อย แต่การแสดงภาพการต่อสู้และการนองเลือดที่ชวนให้ดื่มด่ำนั้นได้ปะทะกันอย่างน่าชื่นชมกับมุมมองของพระเจ้า แจ็คเก็ตโลหะเต็ม หรือโศกนาฏกรรมทางจิตใจของ คัมภีร์ของศาสนาคริสต์ตอนนี้ ด้วยการแสดงไดนาไมต์สองครั้งจาก Willem Dafoe และ Tom Berenger เป็นการทำสมาธิที่หลอกหลอนเกี่ยวกับความเป็นคู่ของมนุษย์และต้นทุนสูงสุดของสงคราม
13. Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street
แฟนตัวยงของละครเพลงบนเวทีอาจประณามว่าบทนี้มีความสมบูรณ์หรือขาดการร้องประกอบในทีมนักแสดงหลัก แต่ของเบอร์ตันรับหน้าที่ต่อ สวีนีย์ เป็นสัตว์เดรัจฉานของมันเอง เดปป์ยอมรับตัวเองได้ดีในบทบาทร้องเพลงหนัก แต่การแสดงที่เจ้าอารมณ์และเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างเมื่อเปรียบเทียบ (ให้อภัยการเล่นสำนวน) กับผลัดกันที่น่ายินดีของเฮเลนา บอนแฮม คาร์เตอร์และอลัน ริคแมน การผลิตที่อยู่รายรอบนั้นยอดเยี่ยมมาก หนังสยองขวัญของแฮมเมอร์ที่หลั่งไหลนองเลือดสีแดงเข้ม และเป็นหนึ่งในภาพยนตร์เพลงที่ดีที่สุดแห่งศตวรรษที่ 21
12. ง่วงนอน
ทิม เบอร์ตันหมุนเรื่องสั้นของ Washington Irving อาจเป็นภาพยนตร์ที่ดูดีที่สุดของเขาจนถึงปัจจุบัน ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความร่วมมือกับ Emmanuel Lubezki ผู้กำกับภาพเจ้าของรางวัลออสการ์ถึงสามครั้ง นอกจากนี้ยังเป็นเพียงแค่การวิ่งเล่นที่ชุ่มไปด้วยเลือดในขณะที่ผู้กำกับได้ตัดหัวอย่างมีความสุขซึ่งดูเหมือนว่านักแสดงชาวอังกฤษทุกคนที่อายุเกิน 50 ปีและเดปป์ก็เสิร์ฟแฮมแสนอร่อยอย่าง Ichabod Crane ในการแสดงที่เขารายงานว่ามีพื้นฐานมาจาก Angela Lansbury ฆาตกรรม เธอเขียน
11. ตามหาเนเวอร์แลนด์
Marc Forster ปะทะ J.M. Barrie ชายผู้อยู่เบื้องหลัง ปีเตอร์แพน มักจะถูกด่าว่าเป็นคนอารมณ์อ่อนไหวมากเกินไป แม้ว่าจะเป็นความจริงที่ภาพยนตร์เรื่องนี้อาจสำรวจเงาของตัวแบบต่อไปได้ แต่สิ่งที่แสดงออกมานั้นจริงใจอย่างเหลือเชื่อ ด้วยการร้องไห้คร่ำครวญถึงสามตอนของตอนจบและการแสดงที่สง่างามและถูกจำกัดจากเดปป์
10. ร้องไห้-เบบี้
รถไฟเหาะตีลังการ็อกกิ้งจากราชาแห่งค่าย John Waters เป็นเครื่องเล่นสุดหวาดเสียว โรมิโอและจูเลียต -กับ-greasers romp ที่ไหนสักแห่งระหว่างความน่ากอดของ สเปรย์ฉีดผม และ raunch เต็มรูปแบบของ นกฟลามิงโกสีชมพู, ร้องไห้ออกมาเถอะที่รัก อัดแน่นไปด้วยตัวเลขทางดนตรีและการล้อเลียนในละครที่เกินความคาดหมายของภาพยนตร์อย่าง กบฏโดยไม่มีสาเหตุ บทบาทนำหลักในกระแสหลักครั้งแรกของเขา เด็กและเยาวชนที่กระทำความผิดซึ่งขี่มอเตอร์ไซค์จะคาดเดาถึงการผสมผสานระหว่างรูปลักษณ์ที่ดูดีของเดปป์กับความแปลกประหลาดที่จะเกิดขึ้น
9. คนตาย
ราวกับว่า การชดใช้ก่อนกำหนดสำหรับ โลนเรนเจอร์ , จิม จาร์มุช ตายกับฉัน คือการพิจารณาความรุนแรงและการเหยียดเชื้อชาติของชาวอเมริกัน เดปป์รับบทนักบัญชีชื่อวิลเลียม เบลค ผู้ซึ่งออกผจญภัยเพื่อค้นหาตัวเองในขณะที่หลบหนีหลังจากสังหารชายคนหนึ่ง ความรู้สึกที่เหนือจริงอาจไม่เหมาะกับทุกรสนิยม แต่เป็นสิ่งที่ผู้ทำสำเร็จของ Depp จะต้องดูให้ได้
8. เบนนี่ & จุน
คอมเมดี้ที่น่าประทับใจอย่างน่าทึ่งเกี่ยวกับสองคนนอกรีตที่พบว่าความรักมีการแสดงทางกายภาพที่น่าอัศจรรย์โดยเดปป์ที่อยู่ตรงกลาง เป็นการพลิกผันของดาราที่ยกระดับเรื่องราว 'ปกติกับคนแปลกหน้า' ที่อาจเป็นไปได้เล็กน้อยให้กลายเป็นสิ่งที่ได้รับชัยชนะอย่างแท้จริง กิจวัตรการแสดงอันน่ายินดีของเขาเรียกวิญญาณของดาราหนังเงียบในตำนาน บัสเตอร์ คีตัน ออกมาพร้อมๆ กับเปล่งประกายความหวานที่ไม่อาจต้านทานได้
7. ความกลัวและความชิงชังในลาสเวกัส
เทอร์รี่ กิลเลียมกล่าวถึงภาพยนตร์เรื่องนี้ , ' ฉันต้องการให้มันถูกมองว่าเป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล และเป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่เกลียดที่สุดตลอดกาล' ด้วยคะแนน 49% สำหรับมะเขือเทศเน่า เขาได้รับความปรารถนาของเขาอย่างแน่นอน ที่กล่าวว่า ไม่มีการปฏิเสธการปรับตัวของ 'การเดินทางอันป่าเถื่อนสู่ใจกลางความฝันแบบอเมริกัน' ของฮันเตอร์ เอส. ทอมป์สัน ไม่ใช่การปรับตัวที่แม่นยำของร้อยแก้วการเดินทางที่เป็นกรดของหนังสือเล่มนี้ ด้วยภาพที่เป็นธรรมชาติทั้งที่ทำให้มึนเมาและโกรธเคือง เดปป์จับคู่สไตล์กอนโซแบบตีต่อจังหวะ ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้กลายเป็นภาพยนตร์คลาสสิกที่ปฏิเสธไม่ได้
6. ศัตรูสาธารณะ
ละครอาชญากรรมปี 2009 ของ Michael Mann เป็นโครงการประเภทที่แฟน ๆ Depp อยากเห็นนักแสดงจมฟันของเขาอีกครั้ง เป็นละครมหากาพย์เรื่องยาวเนื้อๆ ที่ชวนให้นึกถึงผลงานชิ้นเอกของสกอร์เซซี่ โดยมีเดปป์เป็นจอมโจรปล้นธนาคารในยุคเศรษฐกิจตกต่ำอย่างจอห์น ดิลลิงเจอร์ ดึงตัวเองออกจากนิสัยแปลก ๆ ทั้งหมด เขาถือหน้าจอที่มีความสามารถในการรับชมอย่างแข็งขัน ตัดร่างที่ห้าวหาญแต่น่าหนักใจให้กลายเป็นภาพยนตร์ที่งดงามและมีความละเอียดสูงของอัญมณีที่ประเมินค่าต่ำเกินไปนี้
5. กิลเบิร์ตเกรปกำลังกินอะไร
กิลเบิร์ตองุ่นกินอะไร เป็นภาพยนตร์ที่มีเสน่ห์น่าพิศวงซึ่งมีการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์โดยลีโอนาร์โด ดิคาปริโอ การเล่น Arnie Grape ที่มีความบกพร่องทางจิตใจ เป็นการแสดงที่ยากจะขึ้นเวที โชคดีที่เดปป์ไม่ทำ หลังจากที่เล่นเป็นพวกนอกรีตไปแล้ว , นักแสดงทำหน้าที่ในเวลานี้มากขึ้นในฐานะกองกำลังพื้นฐานที่อยู่ตรงกลางโดยไม่สูญเสียจิตวิญญาณใด ๆ
4. ดอนนี่ บราสโก
เป็นเรื่องที่น่าชื่นชมทีเดียวที่จอห์นนี่ เดปป์สามารถรวมเอาการปรากฏตัวของดาราภาพยนตร์ผ่านส่วนต่างๆ ของตัวละครที่เล่นโวหารได้อย่างต่อเนื่อง ดาราหน้าใหม่รายนี้ตอบแทนด้วยละครแนวอาชญากรรมที่กำกับโดยไมค์ นิวเวลล์อย่างยอดเยี่ยม เป็นการแสดงที่เข้มข้นมาแต่ไกล Edward Scissorhands เท่าที่จะเป็นได้ ยังมีจุดอ่อนที่อ่อนไหวในการเล่นที่นี่ ทำให้นักเลงแบบดั้งเดิมที่ปะทะกันและเล่นตลกกับ Al Pacino กับผลประทัด
3. โจรสลัดในทะเลแคริบเบียน: คำสาปแห่งไข่มุกดำ
ในฤดูร้อนปี 2546 โอกาสที่ภาพยนตร์ฮอลลีวูดเรื่องสำคัญๆ ที่มุ่งเป้าไปที่กลุ่มโจรสลัดอาจไม่ได้เกิดขึ้นแค่เรื่องเดียว แต่เมื่อแบล็คเพิร์ลเริ่มสร้างสีสันขึ้นเป็นครั้งแรก ก็ไม่มีทางหวนกลับคืนมา ยอดรวมบ็อกซ์ออฟฟิศครั้งแรก โจรสลัด เป็นภาพยนตร์บล็อกบัสเตอร์แนวย้อนยุคที่ดูเหมือนจะไม่มีให้เห็นอีกแล้ว แน่นอนว่าการแสดงของเดปป์ผู้ได้รับการเสนอชื่อชิงรางวัลออสการ์ที่ศูนย์นั้นได้ขโมยทั้งรายการ ซึ่งเป็นการผสมผสานระหว่างบักส์ บันนีและคีธ ริชาร์ดส์
2. เอ็ดเวิร์ด มือกรรไกร
หลังจากช่วงต้นอาชีพการเล่นกับหนุ่มหล่อที่หล่อเหลา การทำงานร่วมกันครั้งแรกของเดปป์กับทิม เบอร์ตันจะเป็นตัวเปลี่ยนเกมทั้งหมด รับบทเป็นเอ็ดเวิร์ดผู้เดียวดาย นักแสดงคนนี้ช่างอ่อนโยนและน่ารักอย่างยิ่ง แม้จะมีรูปลักษณ์ที่เป็นสัญลักษณ์ซึ่งเป็นสิ่งที่สร้างความรำคาญใจให้กับภาพยนตร์มากที่สุดเรื่องหนึ่ง นี่คือจุดสูงสุดของเบอร์ตัน เทพนิยายสมัยใหม่ที่มืดมิดและแปลกประหลาด โดยมีวิญญาณที่บาดเจ็บอยู่ตรงกลาง
1. เอ็ดวูด
เมื่อทั้งหมดได้ถูกพูดและทำ, จอห์นนี่เดปป์ อาชีพของทิม เบอร์ตันเริ่มต้นและจบลง และนี่คือภาพยนตร์ที่ดีที่สุดที่พวกเขาเคยสร้างมา พวกเขาร่วมกันเปลี่ยนชีวประวัติเกี่ยวกับผู้กำกับที่แย่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของฮอลลีวูดให้เป็นจดหมายรักถึงศิลปะแห่งการสร้างสรรค์ ใน เอ็ดวู้ด กลุ่มคนประหลาดที่คลั่งไคล้มารวมตัวกันเพื่อแสดง ซึ่งเป็นคำเปรียบเทียบที่สมบูรณ์แบบสำหรับการทำงานร่วมกันที่สวยงามน่าขนลุกนี้